DRZEWO OSOBLIWOŚCI

zdjęcie z "netu"

drzewo osobliwości

szorstkością kory zarysowani

w myślach

wetknięci w słoje – obręcze satelit

w zakrzywione spojrzenia kosmosu

uwikłani
 
odludnieni w głębi

podpieramy horyzont

wewnętrznej przestrzeni

chwiejnym filarem

hipotez

w wirze otchłani

białych i czarnych dziur

wnikamy jak rdzeń

w pulsujący pień

równoległych światów

wychyleni z tunelu

w objęciach życia

przelewamy się – ze słoja w słój

żywicą pragnień – słodką

jak miód

                            Janusz Kliś

FILOZOFICZNE DRZEWO

zdjęcie z "netu"

filozoficzne drzewo

bez początku i końca

bez umiaru

zdani na rzeczywistość

odbieramy swój los – drgający

rytm świata

w ciągłości pulsowania

życie staje się życiem

śmierć – rozrastaniem myśli

rozgałęzieniem przestrzeni

w całości kształtujemy się

jak drzewo – zewnętrznie

wzrastamy w olśnieniu

umieramy w cieniu

pozostawiając w nasionach

drgające wnętrze – zagadkę czasu

nadzieję wszechpoznania

od pierwszego mędrca

do dzisiejszych filozofów

pytania

            pytania

                        pytania...

                                        Janusz Kliś

CZASOPRZESTRZEŃ

zdjęcie z "netu"

czasoprzestrzeń

wpisani w drzewo

membraną słojów – narastamy

drgania przestrzeni

matematycznie zakotwiczone

nie rezygnują z poznania

w drążonych korytarzach

na wiarę kornika drukują myśli

nieskończone – jak światy

źródła liczb – niedoścignione

rozum opętany absorpcją

odbioru znaków porządku 
estetycznego – formą istnienia

odkłada w rdzeniu ślepe poznanie

siebie

w otwartych i zakrzywionych

wymiarach teorii strun

rozprzestrzeniło  się w czasie

drgając jak wiersz

ludzkie pojęcie

                                          Janusz Kliś

ROZPAD ŚWIADOMOŚCI

zdjęcie z "netu"

rozpad świadomości

w zachodzącej na siebie

wielowymiarowej przestrzeni

kruchy i głuchy – jak pień 
w sadzie 
wyciętym wewnątrz 
człowieka

omotany

pajęczyną korzeni
ugiętym sklepieniem

rozpadu ciał
i wywróconych myśli

w  m i ę d z y c z a s i e – części większej

od całości

niezamierzonej – jak istniejące  n i c

chwilowo

na zawsze

legł jak długi – niepojęty 
wzór

na rzeczywistość

                                      Janusz Kliś