 |
| zdjęcie z "netu" |
filozoficzne drzewo
bez początku i końca
bez umiaru
zdani na rzeczywistość
odbieramy swój los –
drgający
rytm świata
w ciągłości pulsowania
życie staje się życiem
śmierć – rozrastaniem
myśli
rozgałęzieniem przestrzeni
w całości kształtujemy
się
jak drzewo – zewnętrznie
wzrastamy w olśnieniu
umieramy w cieniu
pozostawiając w
nasionach
drgające wnętrze – zagadkę
czasu
nadzieję wszechpoznania
od pierwszego mędrca
do dzisiejszych
filozofów
pytania
pytania
pytania...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz